Haliyeti Ruhiye

Nasıl Ankaralı isem , soğukları sevmiyorum ben. Zaten kış ayının yüreğe hitap eden tek görüntüsü lapa lapa yağan karıdır ki , oda havayı yumuşatır biraz , eğlenirsiniz , içiniz açılır , helede böyle yılbaşına yakın günlerde , biraz o havayada girersiniz belki.

İzmirde yaşamayı seviyorum elbet ılıman ikliminden dolayı , kışının daha yumuşak geçmesinden. Ela doğduktan sonra ise , özellikle de dışarda geçirebildiği vaktin uzunluğu açısından . Bu haftanın soğukları ise ne bize karı getirdi dogru dürüst ne birsey. Birde bizim lokeyşın denize açık, bol rüzgar. Gültekinin Ankarada olmasından sebep , ctesi oyun gurubu için İzmirede inemedik. Eve tıkılıp geçen bir hafta sonu, enerjisi atılamayan bir bebek bana gece 11 de uyunan uykular , gece sık uyanmalar , yatagında yatmayıp sürekli anne babanın yanında yatmak isteyen , aksi halde gecenin bir yarısı mızmız, ağlak bir velet olarak döndü. 2 gündür sabahları ise 9 10 u buluyor kalkmaları bu sefer. Sabah kıl olduk artık Gültekle, iyi hanfendi bizim uykumuzun içine ...sın sonrada sabah gerine gerine uyusun . Bakıcıda uyuyan cocuk başı beklesin.Akşam ise kendi kenine oyalanamama hali, yine 11 lere dek devam eden , sürekli onunla oynamamızı isteyen bir çocuk. Azıcık kendi işimize dalsak gelip avazı çıkan kadar , dik bir şekilde "anneee , anneee" çıkışları yada bunun baba versiyonu , ama genelde anne tabi:)) Ses tabi yazmakla olmuyo , ses tonu ve tonlamaları ile baya bir güldürüyor bu hareket bizi .tamam çocuk haklı , tüm gün işteyiz beraber olmak vakit geçirmek istiyor , ama çalışan anne baba olunca aksamın 9 , 9.30 undan sonra şöyle bir rahat başbaşa kalayım istiyorsun , kafamı dinleyeyim , kendime vakit ayırayım , ne mümkün.

Geçenlerde nurturiada Alman Anne baslıgıyla tartısılan bir konu vardı , yabancı ve türklerin çocuk terbiyesi üzerine. Yazacak çok şey vardı ama ortalık biraz bulanıp tartışma havasına dönünce keyfim kaçtı , yazmadım. Bir ara İngilterede au-pairlik yaptım . Çocuklar gündüz okulda , 15.30 da evdelerdi. Aksam 18.00 gibi anne , 18.30 gibi baba geliyordu eve . Bu arada günün tahlili, beraber çizgi film segretme yada hava güzelse bahcede oynama, yada evde müzikli sarkılı danslar vs. derken 19.30 banyo saati , 20.00 yatak zamanı ,çocuklardan birine anne diğerine baba kitabını okurdu , bazen değişirdi. Bu rutin çocukların içine öyle işlemişti ki itiraz söz konusu bile olmazdı. Ha arada bir tutmuyor muydu tutarakları çocukların derseniz, evet . O durumda da çatlatana kadar ağlattıklarını biliyorum hakkaten . Dönüş yok . Rules are rules . Evde sık sık "we have rules" cümleside zikredilirdi zaten. 20.00 de herkes kendi odasında olmak zorunda.Uykum yok diyen büyük çocuğa , yoksa bile yatagında kitap okyabilirsin , ama odadan cıkamazsın ayarı. Belki alıştırma süreci biraz sancılı , ama çocuklar hakkaten düzeni , kuralları seviyorlar aslında. Bence Türk evebeynleri olarak kurallardan hoşlanmayan aslında bizleriz, kendimiz inanmıyoruz uygulanabilir olduğuna , bazende işimize gelmiyor beki. Hergün istisnasız 19.30 da o çocuğu banyoya sokmak belki. Hergün işini gücünü bırakıp o kitabı okumak .Bizim oda da klima oldugundan hala ben cocugun odasını tam anlamıyla ayıramadım misal. Halbuki kaloriferi var elektrikli , yak , ısıt , kendi oda düzenine alıştır degil mi? Şimdilerde mesela ben Elayı alıp cıkıyorum yukarı uyutayım mesela , oda baba baba diyip kaçıyor alt kattaki salona dümbelek :)) Baba haberlerini segrediyorsa , getir burda sallayayım diyor . Sonrada böyle kah orada kah burda sacma sapan bir sekilde devam ediyor tabi uyku sorunsalları . Sonrasında da gel buraya bloga üf-püf diye kızı şikayet et .Ay evet evet bişey yapmalı.

Bu arada 2 yaş civarı çocugu olanlar yazabilirler mi , gündüz uykularını kac saat ve hangi zaman aralıgında uyuduklarını.Sanırım bu uyku konusunda biraz çalışmam lazım benim.