bugünlerde...

Gecen gün baktım elinde bakıcısının yedek anahtarı , sokak kapısına doğru gidip anahtarın ucunu deliğine sokmaya çalışıyor . Gel sen bu bebeyi renkli plastik anahtarlarla kandır :)

Sokak kapısı acık bulunduğu an o tarafa yöneliş istisnasız , hatta bugün sabah peşimden gelişi vardıki az kalsın eşikten aşağıya düşüyordu. Dikkatli olmalı.

Evelsi aksam elinde benim cep telefonum ( kapatmıstım ) bana getirip kulağıma dayıyor ve Alo Alo diyor. Hem şaşırdım hem güldüm .

Az önce kocakafalara aynı mızır mızır tepki. Demekki günler geçmiş koca kafa korkusu geçmemiş :)

Tv de yakaladımı reklama kilitlenme durumu. Kapatırsak kendini yere atıp tüm vücudunu gerip , tepki gösteriyor, protesto ediyor bizi .

Bu arada tüm kumandaları köşe bucak kaçırıyoruz ama yeni bir yol keşfetti , masa örtüsü ,sehpa örtüsü çekerek bir şekilde kumandaya ulaşmaya çabalıyor, resmen stratejik plan yapıyor düdük.

Akşam iş dönüşü bizi kapı önünde karsılıyor , sokakta yürüyüş yapmaya bayılıyor.

Memeye düşkünlük had safhada , aç tok farketmiyor öğlen ve akşam iş dönüşlerinde , canı acıdığında , canı sıkıldığında , yatarken , gece uykusundan uyanıp 3-4 kez , sabahları uyanınca. Anlayacağınız ha 3 aylık bebek ha benimki . Hiç farketmiyor. Ha yemek yemiyor mu , onuda yiyor . Böyle gidiyoruz ...