Badem madem diye kakara kikiri gülerken hsonuna denk gelmesi sebebiyle kuzuyu anca bu sabah dr.a götürebildim. Hiç ates olmaması nedeniyle antibiyorik baslamayacaktı güya ama bademciklerinin hali içler acısı olunca ( beyaz beyaz ) tabiki ilaca basladık . 2 gün okul istirahatı ve banada rapor yazdı dr , evde kıza bakabileyim diye . 1-2 gün geciksek iğne yiyecek hale gelecekmiş , direkten döndük .
Ates yok, full enerji, evde kosturup duruyor sanki tüm gece öksürükten uyuyamamıs vatandas kendisi degilmiş gibi. Bugün iştahıda az daha iyice , yinede azıcık süzülmüş gibi geldi yüzü , hsonu pek yemedi.
Öğlen baba yemege geldi. Acı çikolata ver dedi bana ( after eight - naneli )Zulayı tespit etti ben verirken . Az sonra salondayım.Babasını " babaaa sen yukarı çık ama amaaa" diye olay mahalinden kovmuş .Baba yememiş tabi uzaktan izliyor. Bizimki ikeanın ahsap taburesini tezgaha yaklastırıp üstüne cıkmıs, aklı sıra dolaptaki zulaya ulaşacak . Düşebilir de tabi , tehlikeli.. Neyse Gültek müdahale etmiş. 1 çuku daha kapmış , memnun mesut merdivenlerden iniyor bizimkisi:)) Gültekle çok gülüyoruz , büyüdü de resmen bize oyun oynuyor sıpa , ayakta uyutacak :))
Bu aralar takıntılı olup sık sık sordugu laflar ise :
Anne ben cocukken cok aglıyordum diii miii ?
Anne maymunlar muz yiyar mı ?
Anne bana mikili masal annat .. şeklinde sıralanabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder